سه روز تاریکی مطلق برای زمین!!??

سه روز تاریکی مطلق برای زمین!!??

 حدود دو ماه به 21 دسامبر 2012 باقی مانده! ... تاریخی که مدت‌هاست جنجال‌های زیادی به همراه داشته است! ... از مدت‌ها پیش، برخی مدعی شده بودند که بر اساس پیشگویی‌های باستانی، دنیا در سال 2012 به پایان خواهد رسید! ... منبع اصلی این ادعاها هم،‌ تقویم قدیمی «مایاها» بود که در زمانی مقارن با 21 دسامبر 2012 معادل 30 آذرماه 1391 به پایان می‌رسد ... عده‌ای، ‌به پایان رسیدن این تقویم را به معنای به پایان رسیدن جهان تفسیر کردند!

(کوهنوشت)

. . . . . . . . . .

و سپس گفته شد که ناسا پیش بینی کرده است که در 23-25 دسامبر 2012(سوم تا پنجم دی 91) و در زمان تراز کائنات زمین به مدت 3 روز در تاریکی کامل به سر خواهد برد. دانشمندان آمریکایی پیش بینی تغییرات کائنات ، خاموشی در کل کره زمین به مدت 3 روز از تاریخ 23 دسامبر 2012 نموده اند.

این پایان جهان نیست ، این هم ترازی جهان ، جایی که خورشد و زمین برای اولین بار هم تراز می شوند. زمین از وضعیت کنونی که بعد سوم است به بعد صفر تغییر نموده و سپس به بعد چهارم تغییر می نماید. در این گذار جهان با تغییر بزرگی روبرو می شود و ما یک جهان جدیدی را خواهیم دید.

پیش بینی شده است که این 3 روز تاریکی در روزهای 23، 24، 25 دسامبر 2012(سوم تا پنجم دی ماه 91) اتفاق می افتد، حفظ آرامش ، در آغوش کشیدن یکدیگر ، مناجات ، خواب به مدت 3 روز بهترین راه حل است و انهایی که بعد از این واقعه زنده می ماند با یک جهان نوین روبرو خواهند شد و متاسفانه افرادی که از این موضوع ترس به دل راه دهند خواهند مرد .

 (همشهری آنلاین)

. . . . . . . . . . .

اما سازمان فضایی ناسا به تمامی این شایعات پاسخی علمی داده و این پیش‌بینی و شایعات را رد کرده است. دانشمندان این سازمان فضایی می‌گویند خبر منتشر شده از سوی ناسا را بعضی‌‌ها به درستی درک نکرده‌اند و به همین منظور سازمان فضایی ناسا توضیح کامل‌تری در این باره در سایت خود منتشر کرده است که در ذیل می‌خوانیم.
آنچه ناسا اعلام کرده این است که بزودی زمین شاهد برخورد ستاره دنباله‌دار دیگری به نام النین Elenin خواهد بود اما این ستاره غول‌پیکر تهدیدی برای زمین محسوب نمی‌شود و تاریکی آنچنانی در کره خاکی ما به وجود نخواهد آورد.
به گفته دانشمندان ناسا، النین آخرین ستاره دنباله‌داری است که از قسمت درونی منظومه شمسی ما می‌گذرد. این ستاره دنباله‌دار که با نام نجومی c/2010 x7 شناخته شده برای نخستین بار در 10 دسامبر 2010 میلادی توسط لئونید النین یک ناظر و ستاره‌شناس روسی در رصدخانه‌ای در نیومکزیکو کشف شد. که در آن زمان فاصله‌اش تا زمین حدود 401 میلیون مایل (647 میلیون کیلومتر) بود که از زمان کشف این ستاره دنباله‌دار تاکنون فاصله‌اش با زمین کوتاه‌تر شده است. نزدیک‌ترین زمان که النین به زمین نزدیک شده در 16 اکتبر 2011 بوده که در
22 میلیون مایلی یعنی 32 میلیون کیلومتری زمین قرار داشت. این سؤال مطرح شده که آیا ستاره دنباله‌دار النین به زمین نزدیک شده یا بین ماه و زمین قرار می‌گیرد؟ و پاسخ ناسا این بوده که این ستاره به زمین نزدیک‌تر نخواهد شد و فاصله‌اش تا 22 میلیون مایلی(فاصله‌ای که بیش از 90 برابر فاصله زمین تا ماه است) خواهد رسید.
یکی از دانشمندان ناسا به نام دان یئومانز نیز گفته است که نزدیکی النین به زمین هیچ تأثیری بر کره خاکی نخواهد داشت و تنها تأثیر آن می‌تواند بر زمین بسیار ضعیف باشد که از جمله آن جزر و مد درون اقیانوس‌‌ها خواهد بود. همچنین شایع شده که به‌خاطر عبور این ستاره دنباله‌دار، زمین برای مدت 3 روز در تاریکی فرو خواهد رفت. در این باره یکی از دانشمندان ناسا می‌گوید: همان‌طور که از زمین دیده می‌شود، این ستاره دنباله‌دار نمی‌تواند از مقابل خورشید عبور کند تا از تابش نور آن بر زمین جلوگیری کند.
دانشمند دیگر ناسا، دیوید موریسون نیز در این باره گفته است: حتی اگر این ستاره بتواند از مقابل خورشید عبور کند باید توجه داشت که این ستاره حدود 2 تا 3 مایل قطر(3تا5کیلومتر) پهنا دارد در حالی که خورشید حدود 85 هزار مایل(082/392/1 کیلومتر) پهنا دارد؛ بنابراین چطور چنین ستاره کوچکی می‌تواند خورشید را سیاه کند و تاریکی بر زمین سایه بیندازد و مانع نور خورشید شود.
ما مطمئن هستیم که ستاره دنباله‌دار النین از 22 میلیون مایلی زمین عبور خواهد کرد، اما هیچ تأثیری در تابش نور خورشید نخواهد گذاشت.
و این که آیا چشم انسان قادر خواهد بود این ستاره دنباله‌دار را در آسمان ببیند هنوز مشخص نیست. دیوید موریسون اضافه کرده که ما در حال حاضر نمی‌توانیم بگوییم که آیا این ستاره با چشم غیرمسلح قابل دیدن خواهد بود یا نه؟ برای دیدن چنین ستاره‌ای نیاز به دوربین و آسمانی بسیار تاریک است.
این ستاره قطعاً می‌تواند به ستاره‌شناسان فرصت مناسبی دهد تا آنها بتوانند مطالعاتی روی یک ستاره دنباله‌دار جوان در منظومه شمسی انجام دهند. پس از عبور آن ما برای هزاران سال این چنین ستاره‌ای را نخواهیم دید.